Glas-in-loodramen gebrandschilderd
Van religieuze presentaties met een rijke geschiedenis,
naar veelzijdige kunstvorm
De natuurlijke vorm van glas is obsidiaan. De stenen-tijdmensen gebruikten het al om dieren te villen en in stukken te snijden. Een methode om van kwarts of zand glas te maken zou toevallig ontdekt zijn zo'n 5000 v.Ch, toen Phoenicische kooplieden hun kookpot opstelden op blokken nitraat, die door het vuur samensmolten met het zand. 3500 v.Ch slaagden glasmakers erin potten en vazen te voorzien van een soort glazuur. Rond 1500 v.Ch kregen de Egyptenaren het klaar ondoorzichtige potten te maken door zandvormen in gesmolten glas te dompelen.
Het glasmaken evolueerde weinig, tot in 27 v.Ch Syrische glasmakers het glasblazen uitvonden, en dus het holle glas. Rond 100 n.Ch experimenteerden de Romeinen met helder glas. Eeuwen gingen voorbij terwijl de glasmakers overschakelden van soda naar potas, dat diende om het smeltpunt van het goedje te verlagen. Pas in de 11de eeuw begonnen Duitse glasmakers met de productie van vlakke glasplaten. Omdat die nog niet groot genoeg waren om grote ramen te maken kwam het glas-in-loodraam in opgang. Vooral in herenhuizen en kerken pasten de glasmakers die techniek toe. Hun kunstzinnige uitbeeldingen van religieuze taferelen vonden een hoogtepunt aan het einde van de twaalfde eeuw.
De speling van licht
achter gekleurd glas
Wanneer ik een citytrip maak of op vakantie ben in een van de omliggende landen zal ik een bezoek aan een kapel, een kerk, een basiliek of een kathedraal niet uit de weg gaan. De verhaaltjes uit de bijbel boeien me niet zo, maar wat kunstenaars allertijden hebben gecreëerd om de gewone mens tot godvruchtige daden te verleiden, dat is werkelijk bezienswaardig. Menig foto van glas-in-loodramen in allerlei vormen en stijlen heb ik zo door de jaren vergaard. Ziehier het resultaat.
Uw Rijzige Engelbewaarder
