Race naar de maan
Rally
PDF download↑
De kleurige lampjes van het Sas, de binnenschipsluis in Hasselt waarvan het licht 's nachts in het water van het kanaal reflecteert, hebben me ertoe aangezet dit verhaal te verzinnen. De langwerpige reflecties deden me aan een lift naar de hemel denken, en daar tikt de tijd trager. De figuur van Nostradamus bezorgt me een mogelijkheid om door de tijd te reizen, want hoe had hij anders zijn voorspellingen kunnen optekenen?
De rally wordt in zeven dagen verreden, daarmee verwijs ik naar God die evenveel dagen nodig had om zijn schepping te verwezenlijken. Niet alleen vertel ik over vrouwen en snelle auto's, ik waag me ook in de wereld van de muziek, opdat mijn personages magische toegang zouden krijgen tot de ruimte, het heelal, immens en tijdloos.
Nummer 13
Twee mannen ontmoeten een stel vrouwen op de trein en nodigen hen uit om een rally voor antieke auto's te volgen. De vrouwen stemmen toe, want parallel met de rally loopt toevallig een initiatief van het Brusselse natuurhistorisch museum.
De mannen rijden met het nummer 13 en dat is om moeilijkheden vragen. Op het moment dat ze in de eerste proef uit de bocht vliegen, stoten de vrouwen op een vreemd voorwerp in de grotten van de Cran du midi. Oermuziek met de verwoestende kracht van een wervelwind brengt hen dichter tot de geestenwereld. En jawel, die is ook parallel.
Fragment:
Die nacht sliep hij diep en droomde over auto’s. Eerst zat hij in de moderne Alfa Gtv, vervolgens reed hij in de antieke Alfa Giulia. Aan het einde van de rit zat hij in een proteorode Citroën DS 23 Décapotable uit 1967, een autotype waarvan er slechts honderd waren gemaakt. De godin van alle auto’s, voorzien van meedraaiende koplampen.
Naast hem op de witleren achterbank zat Laurence in een lichtgele trouwjurk. Terwijl Will Tura zijn mooiste liedje zong, bogen ze hun hoofden naar elkaar. Remie begreep nog altijd niet hoe een melodie zijn huidcellen zo kon beroeren.
Remie streelde haar rechterarm en voelde daar kippenvel. Hij was zeker van haar liefde voor hem en kuste haar vol op de mond terwijl het licht van de halvemaan vanachter de donkere wolken tevoorschijn kwam. Haar licht was net voldoende om het silhouet van een mier op het topje van een grassprietje goed uit te laten komen op de allesomvattende foto van de wereld, maar het tafereel duurde niet lang, omdat een koe de pol gras met haar lange tong losrukte en opat.
