Bloemetjes vanaf de bijtjes gezien

Bladervenster→

Zoem zoem

Dat het radiografisch bestuurde tuig snort en ronkt, dat staat buiten kijf. Maar het zoemt ook, als een dar. De eerste keer dat ik over een drone hoorde spreken was in 2011, tijdens een aflevering van de tv-serie Homeland. Enig researchwerk op het internet leerde me dat Orville, een van de broers Wright die in 1903 hun eerste vlucht maakten, tijdens Wereldoorlog 1 met Charles F. Kettering samenwerkte aan the kettering bug. Daarmee wilden de Amerikanen Duitse steden torpederen, maar de oorlog was al gedaan voordat ze ze konden inzetten.
  Tijdens Wereldoorlog 2 bestookten op afstand bestuurde bommenwerpers V1-raketbases in Calais. Tijdens de Vietnamoorlog bespioneerde het Amerikaanse leger de vijand met drones, en na de aanslagen van 11 september 2001 vernietigden ze ermee terroristenkampen van Al-Qaida. Tegenwoordig staan drones wereldwijd in voor de veiligheid tijdens allerhande manifestaties.

Vliegen voor Jan en alleman

De gewone man kan zich nu ook een drone aanschaffen, voor beroepsdoeleinden of om ermee te spelen. In 2016 kreeg ik een Syma X5-quadcopter van mijn schoonmoeder cadeau. Het duurde even eer ik het vliegen onder de knie had. In de headlessmode moet je alleen de dronebewegingen ten opzichte van de afstandsbediening (de bestuurder dus) bijhouden, maar in de headmode bepaal je de vliegrichting van de drone door hem rond zijn as te laten draaien, en dan wordt links rechts en omgekeerd, kortom een mindfuck. Helaas was de kwaliteit van de via wifi verzonden camerabeelden op mijn smartphone pover. Tevens was het vliegplezier van korte duur omdat 1 batterij de drone slechts 5 minuten in de lucht hield.
  Voor mijn 58ste verjaardag kocht ik een Syma X8-quadcopter, een maatje groter. Diens batterijen waren dubbel zo groot waardoor hij ongeveer 10 minuten kon vliegen. In plaats van de beelden naar mijn iPhone te sturen, registreerde de camera ze op een usb-geheugen. Ze waren van zo'n kwaliteit dat ik ze op een computer kon bewerken, maar louter via het camerabeeld kon ik de drone niet besturen. Met de DJI Mavic Mini die ik voor mijn Kerst in 2020 van mijn trouwe huisgenote kreeg, kan ik dat wel. Het vliegtuigje kan beschouwd worden als speelgoed omdat hij maar 249 gram weegt, maar het vliegt als een professionele drone.
  Misschien heb ik als oude man te veel vrije tijd. Het laatste wat ik wil is mijn leven minimaliseren. Omdat ik in vergelijking met de ouderdom van het heelal slechts een fractie van de ruimtetijd op deze wereld zal vertoeven, voed ik mijn brein voortdurend met allerlei nuttige opdrachtjes in de hoop dat we, als we dat allemaal goed doen, op die manier de mensheid wat vooruit helpen. Zo vul ik mijn zandkorrelbestaan. Al brommend dood ik de tijd.

Bee with me.