Kris' gedichten van april
2024
Afvalrace
In een tweedehandse Fiat Mirafiori
voelde ik me uitgelaten
maar autorijden werd
ineens een hachelijke onderneming
toen de remmen van de roestbak
op een helling gingen apegapen.
Met een nieuwe Fiat Regata
probeerde ik de leemte op te vullen
maar het rijden in die auto
gaf me zomaar eventjes een beklemming
toen hij tijdens het slippen
een brievenbus gebruikte als stootkussen.
In een Alfa Gtv woog de S van Sport
zo zwaar als de W van waan
maar nadat een medeweggebruiker
me verraste met een dwarse beweging
crashte mijn crush al snel
door tweemaal overkop te gaan.
Met een Alfa Turbo
gaf ik onbesuisd en overdreven volgas,
en omdat ik te dikwijls opschakelde
naar de hoogste versnelling
moest hij weg
omdat mijn leven mijn liefje lief was.
Met onze Mazda 2 zoomden we jaren
vrolijk over Belgische wegen
maar het voelde aan
als een ongewenste en seksuele verwurging
toen hij op een Franse rotonde
besloot onverwacht de geest te geven.
Gelukkig is er het roekeloosrijgedragsysteem
dat audiovisueel reclameert
zodat ik nooit meer snelheidsregels
overtreed in een opwelling
en de nieuwe Mazda CX-30 me tot
voorbeeldige verkeersdeelnemer bombardeert.
In de Mazda met verbrandingsmotor
zal ik tot mijn dood blijven rondrijden
want ik verwerp de aanschaf
van een auto met elektrische aandrijving
omdat kostelijke batterijen
de verkeerde keuze zullen blijken.
Leve de Citroën Jumper
met zijn ouderwetse degelijkheid
omdat ik die auto desnoods
kan ombouwen tot een bar-dancing
en hij voor mij sinds 1999
symbool staat voor de vrijheid.
2023
Dit heb ik als oplossing bedacht
Dit gedicht is niet mijn debuut,
maar als je foute zinnen vindt,
moet je me dat wel vergeven,
dan ben jij zachtzinnig, ik bruut.
Hoofdzaak is dat dit simpele gedicht
je niet alleen mateloos inspireert
maar dat het je onweerstaanbaar meesleept
terwijl ik een tipje van de sluier oplicht.
Ik hoop dat dit gedicht, en geen ander,
je door het verdere leven loodst
als gids voor de menselijke natuur
die wij eerlijk delen met elkander.
2022
Aan de lijn
geschreven en gelezen
Al die tijd geef ik
ferm en fiks katoen (1),
trek zonder dralen van leer (2)
want ik denk:
straks komt onverwijld
onkruid onder de tarwe (3).
Soms verkoop ik boeken,
als in was (4) geboetseerd,
maar meestal weet ik niet
van welk hout (5) pijlen maken.
Woordenschat begeer ik
zoals een magneet ijzer (6),
maar al schrijvend
vergaar ik weinig wol (7),
behalve in mijn brons(8)tijd,
dan zit ik als gegoten.
Ik schrijf spannende boeken,
als in aardewerk (9) gebakken,
en in een schuit van tin (10)
vaar ik op hun woordenstromen.
2021
Welgezinde Ridders
van de Gedekte Tafel
Op 11 juli word ik wis
en waarachtig eenenzestig jaar.
Dat op die dag vieren
lijkt me ontzettend haalbaar.
Dat om stipt twaalf uur doen
lijkt me zo klaar als een klontje.
Op jullie komst verlaat ik me,
het water loopt in mijn mondje.
Op die middag verwelkom ik jullie
hartelijk en koen.
Daar grote spijt van krijgen
zou een smet zijn op mijn blazoen.
Dat ik het feestvarken ben,
weet begot Jan en alleman.
Op jullie komst stok ik,
kijk ernaar uit en zeg: Tot dan.
2020
Zoveel vrolijker zal ik spreken
als deze ontijd achter de rug is
Ik ga naar huis
want de boekhandel is gesloten.
Ik kijk tv
en zie niets dan mensenleed.
Ik snak naar de hemel
omdat ik in de hel moet leven.
2019
Dans rond me sexy hemellichaam
Ik zal eenzaam en alleen thuisblijven
en dat is niet eens van te moeten.
Het is ook niks om over te vloeken
want de ruimte reikt niet toe voor twee lijven.
Mijn eigen schaduw vult het herfsttapijt
en afgesneden bloemen staan in de knop.
Ik lijk wel een gebelgde sneeuwpop
die halsreikend terugkijkt in de tijd.
Bij momenten bekijken we elkaar,
dan slaat de klok op het ritme van mijn nies,
dan schijnt haar silhouet op mijn netvlies
en beweegt zij zo traag en voorspelbaar.
2018
De kromming van de ruimtetijd is haar zwaartekracht
Haar lucht verfrist mij even,
verkoelt mijn vlucht door het leven.
Haar water lest mijn dorst,
verdrijft de kater uit mijn kiekenborst.
Haar grond is hoogzwanger,
door haar schedemond voel ik me popzanger.
Haar vuur brandt lichtjarenlang,
initieert sinecuur mijn zwanenzang.
2017
Broederschap van mensen
Ik tuur, zwijgend,
schrijf over 's mens wel en wee.
Ik zoek antwoorden,
ook op vragen van anderen.
2016
Peis en vree
Druppels bloed laten patronen achter
in een plas mensenlevens,
verbrijzeld
tussen de tangen van de notenkraker.
Woorden zeggen
alles of niets,
in de waan dat bij elke heikele kwestie
een bikkelharde reactie hoort.
Mijn allesweten door onmacht aangeslagen,
doet me twijfelen,
het enige wat me nog rest
als reddeloos verlorene.
2015
Rondedans
Zwier jezelf in de rondte,
waan je in een gekkenhuis
en omwentel de grote rotonde.
Werk als carrouseldraaier,
cirkel rond de hemelsferen
en keer die mallemolen.
Terwijl de maan wast
en de zon voor niets opgaat
bestellen wij onze geliefden ter aarde.
2014
Ruimtestof
Mensen zoeken levenslang
naar het ultieme geheim
en kijken vruchteloos uit
naar het land van hun dromen.
Mensen leven ontzettend kort,
kijken hopeloos toe
hoe alles komt en gaat,
en vallen als bladeren van bomen.
Als jij je nu eens haast
en de kaarsjes uitblaast,
dan zal ik de sterren
boven je hoofd tellen.
2013
Valstrik
Mijn gevallen blad volgt de wil van de wind.
Vogels verbergen zich
voor de malse novemberregen.
Voel me alleen.
Een eend glijdt uit over de landingsvijver.
De wilgen treuren
om mijn verloren jeugd.
Zie de ijstijd komen.
Goudgeel natuurschoon omringt mij.
Bijen zoemen in mijn hoofd.
Hoor het elfde gebod.
Wees niet karig met het zaaigoed.
