Kris' gedichten van mei










2024

Zoveel moois in het turkoois

Terwijl de wereld doordraait,
ooo-vér-al oorlogen uitbreken,
heb ik er vertrouwen in,
over de juiste manier van leven.

Terwijl ik de dingen doe,
gestaag aan mijn bestaan voortbouw,
kan ik mijn geluk niet op
als mijn huisgenoot me roept met ’miauw’.

Terwijl we soms pijn hebben
maar tevens de liefde belijden
zit het nu, hoewel grijs, erg snor
met ons verbond om elkaars eelt te vijlen.

2023

Tot dan

‘s Mens verloren zielen zullen verbleken
wanneer zon, aarde en maan opbranden,
en dan fluistert de dood hen in het oor:
weet je, enkel ik duur door.

De dood beent mensen uit als een slachter,
laat overal hompen braadvlees achter,
en met de tippen van zijn tenen
stampt hij hen uit het leven.

Zalig zijn zij die de dood niet vrezen,
die met bezieling hun zwanenzang dichten
en al kussend afscheid nemen
zonder een wonder te vragen.

Geïnspireerd door Adieu van het album Zeit
door Rammstein

2022

Wat als mijn ster eeuwig schijnt?

Laat me maar over jou zalig dagdromen,
drup voor drup zal in je oog terechtkomen,
zonder huwelijk zijn we vijftien jaar trouw
want jij bent de vriend die ik wil zijn voor jou.

Laat me maar in mijn brainstorm uitwaaien
en lievevrouwbloemen voor je zaaien,
als tante ben je uiterst bijdehand
maar ook voor mij een altijddurende bijstand.

Laat me maar met je spelen als een kitten,
dan jump ik bungee tot aan je lippen,
de grond onder mij lijkt wel vulkanisch,
ik word van jou zowaar erodynamisch.

2021

Tuin hier eens in

Vader was begaan met bloemen en bijen,
aan zijn zij moeder die zijn passie deelde.
Samen schatten ze weerpraatjes
naar waarde,
genoten in de tuin
van natuurverschijnselen.

Op elke verjaardag van vader en moeder
vroegen ze vergeving
om hun liefde te belijden.
Zo dankbaar waren ze
voor de bonte jaargetijden
onder de vleugels van de grote hoeder.

2020

ff knallen
met ivoren biljartballen

Als we op 2 mei twintig zes
het ja-woord hadden gegeven,
dan waren we nu
veertien jaar getrouwd geweest.
En als de wereld
niet voor dat vieze virus zat te beven,
hadden we in twintig twintig
gegarandeerd gefeest.

Al maanden zitten we
op ons liefdeseilandje te zuchten
en koken we ons eigen potje elke dag
als bezeten gekken.
We vragen ons af:
wanneer mogen we wegvluchten
naar bezienswaardige oorden
en godvergeten plekken?

Ellendige poetsmanieren
hebben ons steevast geleerd
dat we moeten nadenken
over toekomstige levensdoelen.
Maar wij gaan door
en zijn uitermate gemotiveerd
want er gaat niets boven
wat wij voor elkaar voelen.

2019

Dit zijn ze nu, mensen

Bemoeizieke regering buigt zich
gretig en praatgraag
over mensen die vitten.
Denken doe ik veel te traag,
voel in mij een omkering:
alles grondig omspitten.
Och God toch, beknot door mensenmacht.

De goeie ouwe oertijd zit in mij
vastgebakken,
voel me een mens met godsspraak,
kan ten volle fikfakken,
tel hoeveel koppen ik splijt,
met weinig kans op weerwraak.
Goedendag, de brute natuurkracht.

2018

Zo ben je voor altijd mooi

Surf zorgeloos vanuit je waterbed
en deel roemrijke citaten
op het web.

Ga onlaain, klik hartig het mijn en dijn
en door elkaar te laaiken
komen we op één lijn.

2017

Kurk (EYGEN-BOEKEN 2012-2017)

Slurp,
lurk.

Burp,
snurk.

2016

Liebelei (flirt, amourette)

Een kind gooit een steen
om hem te laten ketsen,
maar hij zinkt meteen.
Om zijn tijd te doden
doet opa dat na
en de steen wipt, o-lala.

Kind noch opa zijnde
misdraag ik mij als volwassene,
heb spijt van gemiste kansen
en doe het beste
om mooie herinneringen
aaneen te flansen.

Leve de betrekkingen,
het pleit is beslecht,
stop donquichotterie,
doe niets ondoordachts,
buiten echt
relatie.

2015

Zo goed en zo kwaad als het gaat

De koude wind plaatst me in de poolvlakte
en een rauwe kreet krijgt gestalte
in een draak
die ruikt naar drek.

Het schelle geluid van een haan die kraait
transporteert me naar een andere tijd
en ik keel alsof iets me openrijt,
nee, iemand die me van de weg maait.

Het gelui van de kerktorenklok
werpt me languit in een mooi vergezicht
en ik merk hoe de bermlamp de natuur oplicht,
terwijl de wereld kiemt tot in de nok.

2014

Een scheet en acht knikkers

Jaar na jaar maken wij
ons nestje klaar
als een getrouwd paar,
als vogels in mei.

Nu en dan zijn wij
gefrustreerd of machteloos,
al dra niet meer boos
en leggen een groot paasei.

Mijn koningin van de nacht
breekt pas 's middags door,
beschijnt mij vanachter en vanvoor,
werpt alle negen en geeft acht.

2013

Zonder handen

Als ik moest kiezen
uit twee kattige poesjes,
zes rondborstige roodborstjes,
negen fokkende konijntjes
en twaalf bokkende geitjes
zou ik zonder twijfel passen.

Ik zou gaan
voor niet minder
dan zeven jaren
met jou overwinteren
en wachten
op de lente.

Terug naar boven

Foto







SitemapGeschriftGemoedGedicht
FamilieGeledingFotoshop     Hubert

Foto Foto


© EYGEN-BOEKEN.be
Online sinds 25/05/2012
Alle rechten voorbehouden
V12.08 Mobile Pagedate 24/07/2024