Kris' gedichten van juli
2024
Rise of the machines
Robuuste
Robots
Raden
Rare
Raadsels
Rond
Rebelse
Rampenbestrijders
Redelijk
Rap
Malse
Mensen
Maken
Machtige
Machines
Maar
Miauwen
Met
Miault
Mee
2023
Unidentified Aerial Phenomenon
Na een leven lang controleren en zoeken
ben ik in staat
met mijn hemelsbrede oorschelpen
een slakende zucht van een smartvol hart
te onderscheiden
uit de totale geluidsoverlast op aarde.
Ik begrijp dat iets al die windjes baarde
door vliegtrajecten van drones om te leiden
en nu tracht het zich
met doorstraling te behelpen
om een ronde kamer
om te bouwen tot een met hoeken.
G.O.D.
2022
Jouw jouw corona
Kukel als een haan,
zwiep je paardenstaart,
weet nu waar je staat,
wip je naar de maan.
Kus je mijn en dijn,
blaas op die ballonnen,
ezel-wortel-hollen,
wees als zonneschijn.
Schrijf zeemzoete zinnen
om ermee op te lichten,
zal woordjes aaneen dichten
om jou voor mij te winnen.
Wees mijn omkranste cirrus,
pomp door mijn kransslagader,
speel jouw zonnesfeer altegader,
klamp jou aan als smetvrij virus.
2021
Weerwoord
Als ik zeg: ik zie je graag,
dan hou ik meer van haar
dan wanneer ik zeg: ik hou van jou,
zowaar.
Zij zegt dan: daar zijn geen woorden voor,
maar dat is onwaar,
want ik heb ze opgeschreven, in een gedicht,
over haar.
2020
Ouwe Taart 1
(Bye bye miss American pie)
Ik heb een dik boek uitgekozen
over het geloof in de Vader hierboven.
Wie spreekt mij in dat te zeggen
als alleen muziek mijn ziel kan redden?
Terwijl ik een boek lees over Marx,
oefent het dubbelkwartet met quarks,
kijkt de Vader naar zijn Zoon
en steelt de nar zijn doornige kroon.
Tot ziens ouwe taart,
ik rijd in mijn 2-pk naar de wijngaard
waar mijn zomerzon makkers rondzwerven
en ik zing mee dat ik vandaag zal sterven.
2019
Ik ben een ijsklont
Als dierbare zusterplaneet van Pluto
uit de kuipergordel weggeschoten
en door baanresonantie via Neptunus
door de ringen van Uranus geslingerd.
Als biljartbal over Saturnus’ zuidpool
door de gasreus Jupiter aangetrokken
en via een vulkaan op maan Io-Io
met flair de asteroïdengordel omzeild.
Als een boemerang haarscherp
door de ravijnen van Mars gekatapulteerd
en na een blitzbezoek aan wateraarde
bij stomende Venus aangekomen.
Als een vogel voor de kat
rond Mercurius gewenteld
om met een drievoudige salto
in de kolkende zon te plonzen.
2018
Zaaien & zeven
Om onze liefde te bewaren
koop ik haar chocoladekoeken.
Elke werkdag stuur ik haar zoenen
en hoop daarmee haar vrolijk te maken.
Het is nu al twaalf jaar geleden
dat zij mij rad heeft ingepalmd.
Tegen haar talent ben ik niet bestand,
maar ik zal me blijven geven.
Wij gooien geld uit deuren en ramen
en weten wat we willen.
Buikjes vol en gereed met chillen
blijven wij voor altijd samen.
2017
Joubuis
Derderijkleider citeert weledelgestreng:
hoe harder ik lieg, hoe meer ze mij geloven.
Idioot, want iedereen begrijpt te laat
dat leugens uitkomen.
Einstein propageert ingenieus dat
ruimte kromt en op tijd rek kan komen.
Hoe wiskunde ons relatief omringt
als Fibonaccibloemen en guldensneebomen.
De Zapruderfilm getuigt spectaculair
van grijze tinten in spattend rood.
In de mensheid geloven werd JFK fataal,
enkel om te behoeden voor de oorlogsdood.
Cervantes schrijft romantisch
over l'amour lointain van dezen en genen.
Leve het warhoofd dat 's werelds ijver
uit zijn hoofd bant door gedachten te lezen.
2016
Wereld Tele Visie
Voor de platte buis,
voel ik me thuis.
Elk onderwerp
zie ik haarscherp.
Van het aanbod
raak ik doodop.
's Mens' kijk ondermaans,
maakt mij Spartaans.
Zachter is het testbeeld
dat continu speelt,
zwart-wit in kleur laat lekken,
en me doet schuimbekken.
2015
A home without a cat is a house
Wij houden van de nederlandsche taal
tussen Maas en Waal,
doen aan kunst en kitsch,
zijn proza en poëzie,
ik en mijn poezemie.
Wij staan geboekt als leukste oom en tante,
kinderen zijn ons gesternte,
in de plooi en mooi,
man en vrouw,
trouw.
Wij puzzelen stuk voor stuk,
doen niet graag te druk
over geleend of niet,
maken liever van ons huis
een knusse thuis.
2014
Kilometers per uur
Rijwind voert lucht snel voorbij,
voel me vogelvrij.
Straal me flitsend van hier naar
daar.
Mijn snelheid sluit altijd, mort,
kort.
2013
Schoonja
Als jij in mijn ogen kijkt,
dan zie ik jouw glimlach
waarin elke verjaardag
op een heel jaar lijkt.
2012
Veranderingen
Het lichtbundeltje wijst me de weg
in de onmetelijke zee van gewaarwordingen,
maar toch zou ik een walvis willen zijn
om naar het spiegeloppervlak te zwemmen.
Ik schrik van het vervormde beeld,
sla als antwoord een druppelfontein
en wens een mens te zijn
om door de zachte lucht te glijden.
Ik word gehypnotiseerd
door de oneindig flikkerende lichtspelen.
Waarom geen buitenaards wezen zijn
en naar de verre sterren reizen?
Het gedrocht in de ufo kijkt moedeloos
naar de pas ontdekte grauwe luchtbel.
Hij zou graag op die planeet lopen
om hem van de ondergang te redden.
