Kris' gedichten van januari

2024

Sancho Panza & Signorina Eleganza

Ik kan niet autorijden zoals vroeger,
en als ik gedronken heb
mag ik niet meer blauw wegstemmen.
Ook al werk ik niet,
ik voel me een zweterige zwoeger,
en laat bij elke afdruk
het printerpapier lustig jammen.

Ik word verwacht alles te beredderen,
volwassen te zijn
en mijn kindheid te verloochenen.
Maar geëquipeerd
met een niet zo fris stel hersenen
krijg ik het niet klaar
meer dan 1 mensenhart te veroveren.

2023

Helemaal niet triestig

Terwijl Jona Lewie
de cavalerie wil stoppen
en liever met zijn meisje
rond zit te hoppen
zullen wij eens
het kouderecord verbreken
door de warmste week
in Houte-Si-Plou te organiseren.

Ook al zitten
alle tv-programma’s vol leed,
schopt Jan en alleman
in de hele wereld keet,
ellende houden we buiten
met warmwaterkruiken
en door samen
in de koffer te duiken.

2022

Simpele wensen in rijm gewikkeld

Fietsvreugde zonder regenkledij,
wandeltijd zonder modder erbij.
Gezelligheid bij koffie en vla,
ook goede gezondheid, alleluja.

Geluk op een kaasplateautje,
opstomen in een flux huwelijksbootje.
Hoofse minne van een poëet,
overbodige luxe bij de vleet.

Begrip voor alle mensenkinderen,
vrolijkheid als pap oplepelen.
Vriendschap in kruiken en liefde in kannen,
als opgedofte poppen op Feliz Navidad dansen.

2021

Briefly

When I sleep, I am sooo happy.

When I eat, I long for a nappy.

2020

Voortaan (Vijf tinten violet 5)

Wanneer zij bang is in het donker zal hij het licht aansteken,
en op haar verjaardag zal hij haar al dichtend moed inspreken.

Zij herinneren zich heel goed de mooie momenten die zij hebben beleefd,
ze weren zich in het modderbad want het blijspel is nog lang niet uitgespeeld.

2019

Koddig buikgevoel

Goudbruine kroketten, de kalkoen gaar.
Geen krampen noch schedelpijn, dat is gelukt, nietwaar?

Weg met dat versleten, oud jaar.
Dat met vuurwerk afsluiten was een peulschil, zowaar.

Nieuw zilverbestek ligt klaar.
Kwens jullie gezonde dingen maar ook veel vrijheid, vandaar.

2018

Elisa

Als peutertje van vijf was Elisa happy op de boerderij
en ondanks de wereldoorlog kleurde zij de smalle rand.
Als tiener bleef het haar boeien, dat weidse platteland,
en toen de wereld openging riep zij: ga opzij voor mij.

Met 23 speelde Elisa de jonkvrouw als een bloemkelk
en liet zich aan de haak slaan door een ernstig manspersoon.
Twee jaar later klonk het leven als een vocale harttoon
toen een zoon zijn keelgat opende en riep: kom op met die melk.

Hij snakte naar gezelschap en kon die eenvoudig krijgen,
want dertien maanden later lag Elisa om een tweede zoon te hijgen.
Centen verdienen was lang al wat voor haar telgen telde
en ze zocht naar de plekken waar het schoentje nog knelde.

Ze heeft hen goed opgevoed, alsof God achter haar gat zat,
en haar zonen zijn heel blij te mogen doldraaien in dit reuzenrad.
Als ze dreigt te verdrinken in de dekselse maalstroom,
weet Elisa dat zij waken aan de voet van haar levensboom.

2017

Koeieloei

Een kristalhelder signaal
komt met de lichtsnelheid eraan:
stront aan de knikker.
Wit met zwarte vlekken,
een Dalmatiër voel ik me bijna,
aan de lijn gehouden door Vrouwe Justitia.

Een grote gestalte telt af,
hij schalt zijn bulderende lach.
Laat hij zich maar tilt springen,
die doofstomme blinde,
dat hij naar believen moge flippen
op de almachtige edelachtbare.

2016

Verloren moeite

Rillend koud buiten, zo hoort het in de winter,
maar ondanks de terreur voel jij je, hoop ik,
weer lekker warm vanbinnen.

Zalig is Kerst al jaren, en met een beetje geluk
hoop ik dat je in 2016 niet alleen vreedzaam
maar ook tolerant zult zijn.

2015

Paradox

Terwijl ik zo verouder rijgen lichtjaren zich aaneen
en wint de aanhouder met voorsprong op één been.

De dagelijkse zorgen blijven en ik ben altijd in de weer
mijn schip om de tuin te leiden, vermomd als een ijsbeer.

Terwijl een steen dobbelspeelt en de aarde de show steelt
reist de ruimte rond als een trein en voel ik me heel en al klein.

2014

Schone Schijn

Mensen verliezen mensen in verval.
We helpen elkaar vergeten, maar de bloem op het graf dan?

Druppels kaatsen licht overal.
Ik straal blijdschap uit, en speel de stripheld die alles kan.

Vogels fluiten bij dageraad nogal.
Neem als avondmaal afscheid van elkaars schoonheid dan.

2013

Sakkerloot

Duizend kromme bananen! Hou op met jaren sparen.
Het is allemaal iets en niet niks. Laat ze maar malen.

Hou op met de tijd te paaien. Hij staat stil, blijf er niet naar staren.
Laat de carrousel maar draaien. Duizend ballonnen aan een garen!

Terug naar boven