Bezie Hasselt

Bladervensters→

Hoofdstad van de smaak

Hasselt is wellicht in de 7de eeuw ontstaan aan de monding van de Helbee, een riviertje dat er in de Demer vloeide. Begin 14de eeuw ontwikkelde zich een centrum waar nu de Grote Markt ligt. De ommuurde stad had verschillende toegangspoorten en vele kloostergemeenschappen vestigden zich er voor hun veiligheid. De Maastrichterstraat vormde een belangrijk onderdeel van de handelsweg Brugge-Keulen.
  Twee eeuwen lang was de lakenweverij een bron van inkomsten. Dankzij de nabijheid van de grafelijke burcht en de abdij van Herkenrode won Hasselt in aanzien. Begin 18de eeuw kwamen aarden wallen met een dubbele bomenrij in de plaats van de ommuring. In 1830 veranderde Loon in Limburg en nam Hasselt de functie van hoofdstad van Borgloon over. De oude wallen werden midden 19de eeuw door een ringlaan vervangen. Pas na de tweede Wereldoorlog begon de stad nieuwe woonwijken buiten de ringlaan aan te leggen.

Thuis

Gelegen aan het Albertkanaal en de Demer, tussen Kempen en Haspengouw, is Hasselt ook gekend als hoofdstad van de Smaak vanwege de vele horecazaken. Heel wat mensen komen er om te shoppen of te genieten van de vele bezienswaardigheden. Maar ook meer dan 45.000 scholieren volgen er onderwijs. Nu bepalen de Twee Torens van het Flanders Nippon Center het stadsbeeld.
  Ik heb in Hasselt gestudeerd van 1978 tot 1982; ik zat de eerste 2 jaar op internaat en de laatste 2 jaar op kot. Sommige leraren van de Hogeschool van het Rijk doceerden vakken die me redelijk interesseerden en mijn studiegenot leverde me na vier jaar en zonder noemenswaardige hinderpalen het diploma van industrieel ingenieur elektronica met specialisatie automatisering op. Mijn eindwerk deed ik bij Agfa-Gevaert in Mortsel, waar ik vooral leerde hoe het is om elke dag te gaan werken, want brossen kon niet. Nadien huurde ik 6 jaar een studio in Leuven om in Brussel te gaan werken.
  In 1991 keerde ik terug naar Hasselt om er met mijn toenmalige geliefde in een appartement te gaan huizen. Er kwam echter een kink in de kabel, maar ik bleef er wel wonen. Op een dag in 1997 zag ik dat de tegenoverliggende woning te koop stond. Ik heb dezelfde dag een verkoopsovereenkomst getekend en dat rijtjeshuis was negen jaar lang mijn haven, tot in 2005 de liefde weer aanklopte. Een halfjaar later ben ik bij mijn vriendin ingetrokken, in Hasselt, en daar wonen we nog steeds.
  Na elke citytrip zijn we zo blij als een koppel patrijzen om weer op ons eigen nest in de stad neer te strijken. Voor mensen die Hasselt willen bezoeken: er zijn genoeg geluksplekken om er enkele dagen te vertoeven. Om een goed beeld van de stad te krijgen, lijkt me een voorstelling van zijn historische gebouwen, monumenten, standbeelden en kunstwerken een goede kennismaking. Eet een stukje Hasseltse speculaas. Drink een jeneverke. Schol!