Winterhutje

PDF binnenkort

Liefje

Opnieuw slaagt familie erin me te inspireren tot het schrijven van een boek. Het heeft iets met de winter te maken, ook met een woordspeling zoals in De droene bliender.
  Maar het te behandelen onderwerp is te delicaat om zomaar aan iedereen uit te leggen, al ga ik taboes niet graag uit de weg.

Platonisch verliefd

Ik begin met een schrijfoefening vol plotwendingen die me niet aanstaan. Ik vertel daarom over mezelf. Vrouwen heb ik verleid, maar de liefde heeft me misleid. Platonisch verliefd zijn is niet ideaal, maar ik heb er veel kracht uitgehaald en zie mezelf nu liever dan ooit.
  Ik verzin niets over mijn liefjes tegen wil en dank. Elk onderdeel van dit verhaal is gesproten uit mijn belevenissen met die vrouwen en niet uit mijn fantasie.

Fragment:
Het lijkt erop dat de liefde langzaam uitdooft; niet voor niets scheidden mensen om de haverklap. Maar als Pernila Quark het nog maar had kunnen vermoeden dat ze ooit genoeg van mij zou krijgen, dan was ze op 25 oktober 2005 geen negentig procent toegenegen om mij, Igrec Zet, een kus op de mond te geven. Als we kinderen hadden geschapen, hadden we als ouders kunnen bijdragen aan een betere maatschappij, maar de wereld waarin we leven is goed genoeg. Elke zeven jaar ruim ik de zolder op. Dat doe ik ook met de garage, om plaats te maken. Want ik reis licht. Als ik genoeg geld had zou ik dat in een Sunbeam Alpine Fastback Coupé uit 1970 doen. Vroeger kerfde ik uit verveling allerlei dingen in de houten banken op school. Meestal tekende ik een mannetje met piekhaar dat nieuwsgierig over de schutting kijkt, toevallig hetzelfde figuurtje dat aan het einde van elk bericht van Gita prijkte. Wie Killroy ook was, hij was hier.